Fiat Panda III – miniterenówka czy gadżet ?


Pojawienie się po raz drugi Pandy w wersji 4×4 u wielu osób wzbudzało na twarzy uśmiech politowania. Panda jednak wbrew obiegowym opiniom okazała się trwała i mimo niewielkiego prześwitu sprawna w terenie. To zadecydowało o kontynuacji produkcji Pandy 4×4 III generacji.

 

Trochę historii i danych technicznych.

Historia Pandy 4×4 rozpoczęła się w 1983 r., kiedy to Fiat w współpracy z austriacką firmą Steyr-Puch wprowadził na rynek wersję z dołączanym mechanicznie tylnym napędem. Auto posiadało zmienione przełożenia w mechanizmach różnicowych, krótsze przełożenia skrzyni biegowej i pochodzący z Lanci silnik o poj. 965 cm3 i mocy 48 KM. Autko było bardzo popularne w krajach alpejskich, produkcję zakończono po kilku modernizacjach (głównie dotyczyły one silników) w 2003 r. Pandę II z napędem 4×4 wprowadzono na rynek w 2004 r. oferując na początku jeden silnik benzynowy, do którego w 2005 r. dołączył silnik diesla. Pandę 4×4 oferowano w trzech odmianach:

  • Wersja standardowa 4×4,
  • Cross – posiada dodatkowo blokadę mechanizmu różnicowego,
  • Monster – jest to limitowana seria wyprodukowana w ilości 695 egzemplarzy,
  • Climbing – dodane poszerzenia nadkoli i zmienione zderzaki.

Panda III generacji pojawiła się na rynku w 2011 r. Napęd na dwie osie występuje w wersji 4×4. W 2020 roku Fiat Panda znalazł się wśród liderów wyników corocznego rankingu niezawodności “What Car?”. Spośród 218 samochodów, Panda zajęła 8 miejsce, z wynikiem niezawodności na poziomie 96%.

 

Nadwozie i wnętrze auta.

            Pojazd zbudowany został na bazie płyty podłogowej Fiat Mini Platform wykorzystanej do produkcji modeli 500, 500L, Forda Ka oraz Lancii Ypsilon. W przeciwieństwie do drugiej generacji pojazdu, produkcję auta przeniesiono z polskiej fabryki w Tychach do włoskiej fabryki w Pomigliano d’Arco. Pojazd jest dłuższy, szerszy i niższy od poprzednika. Auto otrzymało zaokrąglone kształty nadwozia.

Płynna linia boczna Pandy 4×4

Masywny przód z wysoko poprowadzoną linią zderzaka

Bok auta z widocznymi listwami ochronnymi i nadkolami

Charakterystyczne pudełkowate nadwozie nie jest pozbawione uroku, przywołuje na myśl dojrzałe terenówki w skali mini. Małe zwisy skutkują dobrymi kątami natarcia i zejścia, w połączeniu z nieco podwyższonym prześwitem i niezbyt dużym rozstawem osi wpływa to pozytywnie na pokonywanie terenu, jednak małego prześwitu nie oszukamy… Wnętrze nie odbiega niczym od wersji „cywilnej”, panuje tu dominacja „zaokrąglonych kwadratów” – motyw ten jest wielokrotnie powtarzany.

Kolorowa i ergonomiczna deska rozdzielcza

Nie będzie tu dużo miejsca na szerokość a prawe kolano kierowcy będzie chwilami obijać się o masywny środkowy kokpit. Wnętrze Fiata Pandy jest wykonane z pomysłem i polotem, mało tutaj nieosłoniętej blachy, a plastiki, choć nadal twarde i podatne na zarysowania, jak na najmniejszy segment są niezłej jakości, dodatkowo zagwarantowano nam niezłą ergonomię. Stosunkowo łatwo znaleźć wygodną pozycję za kierownicą, widoczność jest dobra, zegary są czytelne w wszystkie przełączniki łatwo dostępne.

Tylna kanapa nie zapewnia wiele miejsca na nogi, jednak u konkurencji w tej klasie wygląda to podobnie. W wyposażeniu możemy otrzymać poduszki pasażera, boczne, kurtynowe, klimatyzację manualną lub automatyczną, spryskiwacze reflektorów i elektrycznie otwierany dach (panorama) oraz system nawigacji satelitarnej. Niezbyt duży bagażnik łatwo powiększyć składając tylne siedzenia. W wnętrzu znajdziemy również kilka schowków.

 

Tabela przedstawia poszczególne wymiary auta:

 

Wymiary/dane techniczne 5 drzwi
długość [mm] 3680
wysokość [mm] 1600
szerokość [mm] 1670
rozstaw osi [mm] 2300
liczba miejsc 5
Prześwit [mm] 160/870
Pojemność bagażnika [l] 225/780

 

Silniki i przeniesienie napędu.

Silniki Fiata są ogólnie znane i należą do udanych jednostek. Silnik diesla wydaje się być idealnym połączeniem efektywności i ekonomiki. Mały diesel sprawia mniej kłopotów, bo w napędzie rozrządu zastosowano łańcuch, wymaga jednak paliwa wysokiej jakości wynagradzając to niskim spalaniem. Warto zdecydowanie skrócić interwał zamiany oleju,  ponieważ na dłuższym dystansie ten diesel zużywa olej i dodatkowo istnieje ryzyko zużycia łańcucha rozrządu.

Silnik benzynowy to nowoczesna jednostka, tu również warto skrócić interwał wymiany oleju i kontrolować na bieżąco stan oleju. Skrzynia biegów jest typowa dla tańszych Fiatów i nie pracuje w sposób idealny, daje się jednak „wyczuć” i nie sprawia większych problemów. Napęd 4WD typu „Torque On Demand” to w zasadzie dwa mechanizmy różnicowe oraz elektroniczne sprzęgło międzyosiowe. Napęd jest stale przekazywany na wszystkie koła, a elektroniczny sterownik płynnie i proporcjonalnie rozdziela moc napędu na oś przednią i tylną w zależności od bieżących warunków trakcyjnych podłoża. System ten działa całkowicie automatycznie i nie wymaga żadnych okresowych czynności obsługowych. Dodatkowo dysponujemy możliwością blokowania w/w sprzęgła lepkościowego 50/50 przełącznikiem na desce rozdzielczej (działa do prędkości 50 km/godz.).

 

W tabeli przedstawiam modele silników III generacji oraz ich parametry:

 

rodzaj zasilania pojemność moc   [KM] / przy obr/min mom. obr. [Nm]/przy obr/min prędkość [km/h] 0-100km/h [s]
silnik benzynowy 0.9 8v TwinAir  85/5500 145/1900 145 13,5
silniki diesla 1.3 Multijet 75/4000 190/1500 159 14,5
1.3 Multijet 95/3750 200/1500 155 15,9

 

Zawieszenie i hamulce.

Panda 4×4 posiada 14-calowe koła, osłony podwozia, wzmocnione zawieszenie przednie i zmienione zawieszenie tylnych kół, dodatkowo wzmocniono szkielet nadwozia. Z przodu są niezależne kolumny McPherson, z tyłu półzależne z wykorzystaniem belki skrętnej, specjalnie skalibrowane dla samochodu o podwyższonych walorach trakcyjnych. Dzięki takiemu rozwiązaniu wzrósł komfort jazdy oraz precyzja prowadzenia. Dzięki podwyższonemu i wzmocnionemu zawieszeniu Panda 4×4 doskonale sprawdza się również w mieście, gdzie dziury i krawężniki nie są dla niej straszne. Układ hamulcowy wykorzystujący tarcze jest skuteczny, odporny na przegrzanie i dzięki niskiej masie auta należy do trwałych podzespołów. Droga hamowania z prędkości 100 km/godz oscyluje w okolicach 40 m. Panda 4×4 wykorzystuje popularne rozwiązanie z automatycznie dołączanym sprzęgłem wielopłytkowym. Ma też elektroniczną blokadę dyferencjału. Układ hamulcowy oparto na tarczach hamulcowych – z przodu wentylowane, z tyłu zwykłe tarcze lite. Dodatkowo już w standardzie kierowca ma do dyspozycji: ESP, MSR (przeciwdziałanie poślizgowi kół napędowych w czasie hamowania silnikiem), ABS z EBD, Hill Holder ułatwiający ruszanie pod górę

Schemat układu napędowego 4×4 (źródło: https://i.iplsc.com/panda-4×4-wykorzystuje-popularne-rozwiazanie-z-automatycznie/)

Wady i zalety.

Zalety:

  • sprawny układ napędowy 4×4,
  • niski koszt użytkowania (opłaty),
  • satysfakcjonująca dzielność terenowa,
  • niskie zużycie paliwa
  • dobrze jakościowo wykonane wnętrze.

Wady:

  • nieduże wnętrze,
  • słabe wyciszenie wnętrza,
  • małe schowki,
  • stosunkowo wysoka cena,
  • średni prześwit.

Podsumowując:

Używana Panda III z napędem 4×4 na pewno stanowi alternatywę dla starszych aut terenowych pod warunkiem, że zgodzimy się na niewielką ilość miejsca w wnętrzu i niezbyt imponujący prześwit. 16 cm prześwitu to raptem 2-3 cm więcej od średniej w autach osobowych ale i 2-3 cm mniej od popularnych obecnie aut klasy SUV. Gdy pogodzimy się z tymi faktami i kupimy Pandę, to otrzymamy w zamian sprawne auto do poruszania się w przeciętnym terenie, który występuje w większości naszych lasów. Dobre kąty natarcia i zejścia, zwrotność i niskie spalanie pozwoli nam na obniżenie kosztów użytkowania. Niestety, nie uda nam się zrobić z tego auta rodzinnej wyprawówki, ale to już musi być świadomy wybór 😉

Pozdrawiam terenowo.

Seba 4×4

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *