Skoda 105, limuzyna z Czechosłowacji.

W mej ponad 30-to letniej karierze motoryzacyjnej nie zabrakło pojazdów z Czechosłowacji a konkretnie Skody 105 a nawet dwóch. Tradycyjnie zakup był dziełem przypadku, coś mi się popsuło, Piotr miał znajomego który sprzedawał Skodę – efekt: Skoda na podwórku, a nawet dwie (druga była w gratisie). Tak więc poznawałem czeską technologię, auto było pakowne, o dziwo paliło od strzała, lekko przydymiało po odpaleniu i miało zalety: wygodne wnętrze, wielki bagażnik z przodu i dodatkowy za tylnymi siedzeniami. Silnik umieszczony z tyłu powodował charakterystyczny styl prowadzenia auta, szczególnie odczuwalny w zimie, kiedy to na leśnych (ośnieżonych) drogach ja kręciłem kołem kierownicy a Skoda jechała prosto 🙂 Pomogło wrzucenie do bagażnika 70 kg balastu, jednak tylko Porsche mając silnik z tyłu gwarantuje prawidłowy rozkład mas 😉 Awarii praktycznie nie było, raz rozszczelnił się układ chłodzenia, silnik z tyłu, nagrzewnica z przodu, razem dawało to wiele płynu w układzie chłodniczym i dość długie rozgrzewanie wnętrza. Z czasem zaczęły wychodzić różne luzy (wynik jeżdżenia po lesie) i postanowiłem zrobić na spokojnie tę drugą. Auto poszło do majstra, zostało przejrzane, wymieniono drobiazgi, pomalowano całe nadwozie i mogłem zasiąść za kierownicę kolejnej Skody. Poza kolorem niewiele było różnic 😉 Na plus muszę zapisać zdolność jazdy w warunkach leśnych, napęd na tył w połączeniu z silnikiem umieszczonym nad tylną osią dobrze sprawdzał sie na leśnych duktach, czasami w błocie brakowało “zdolności kierowniczych” ale było OK. Spalanie wahało się między 7-8 l/100 km. Silnik pociesznie brzmiał, kierownicą kręciło się jak ze wspomaganiem. Fajne auto 🙂

Kilka słów o aucie:

Škoda 105 była uboższą wersją modelu Škoda 120, odróżniała się przede wszystkim słabszym silnikiem i skromniejszym wykończeniem. Występowała w trzech podstawowych wariantach wyposażenia: podstawowej S oraz luksusowych L i GL. Ciekawostkę stanowi fakt, że podstawowy model 105S nie miał opuszczanych szyb w tylnych drzwiach, pomimo iż w tym czasie stanowiły one standardowe wyposażenie aut w wersji 4 – i 5 – drzwiowej.W sierpniu 1981 roku w wersji wyposażeniowej L okrągłe reflektory przednie zostały zastąpione prostokątnymi. Były one montowane aż do kolejnej modernizacji nadwozia w lipcu 1983 roku. W roku 1983 modele 105 i 120 przeszły gruntowną modernizację. W dużym stopniu zmieniono przednią i tylną część pojazdów, zastosowano nowe reflektory przednie oraz tylne lampy zespolone, a także zmieniono rozstaw kół, co przełożyło się na lepsze prowadzenie samochodów Škody. Ze względu na zmiany karoserii długość auta wzrosła do 4200 mm. Modele 105 i 120 produkowane po roku 1983 rozróżnić można łatwo po wyglądzie przednich reflektorów. Prostokątne, nieco “schowane” w atrapie lampy występowały tylko w modelach 105. Skody 120 i 130 miały reflektory “trapezowe”, równe z przednią atrapą.

Łącznie wyprodukowano 840 561 egzemplarzy Škody 105 w różnych wersjach wyposażenia^.

Lata produkcji: